انتی اکسیدان

انتی اکسیدان (به انگلیسی: Antioxidant) یا پاداکسنده شامل تعدادی از مولکول‌ها از جمله ویتامین ث ، ویتامین ای، بتاکاروتن ، اسید فولیک و بسیاری از رنگدانه های گیاهی می‌شود.

1. لوتئین و زآگزانتین از مواد آنتی اکسیدانی هستند که در تخم‌مرغ وجود دارند. این مواد آنتی اکسیدان باعث جلوگیری از بروز آب‌مروارید می‌شوند. از آنتی اکسیدان‌های مهم بدن می‌توان به ویتامین ای اشاره کرد.
2. ویتامین ث: یک ویتامین محلول در آب است که در تمامی مایعات بدن وجود دارد. به همین دلیل یکی از اولین خطوط دفاعی بدن است؛ ولی نمی‌تواند در بدن ذخیره شود؛ بنابراین باید به طور منظم و پیوسته میوه و سبزی مصرف کرد. نیاز روزانه آن ۶۰ میلی‌گرم است. دریافت ویتامین ث به مقدار بیش از ۲۰۰۰ میلی‌گرم در روز در بعضی افراد، اثرات جانبی مضری مانند ایجاد سنگ کلیه، تهوع و اسهال دارد. مهم‌ترین منابع این ویتامین عبارت‌اند از: مرکبات، فلفل سبز، کلم بروکلی، سبزی‌های برگی شکل سبزرنگ، کیوی، کلم، طالبی، توت‌فرنگی، اسفناج و سیب‌زمینی.
3. ویتامین ای: یک ویتامین محلول در چربی است که همراه با چربی‌ها در کبد و سایر بافت‌های بدن ذخیره می‌شود. ویتامین ای اثرات مهمی در بدن مانند تأخیر در پیری سلول‌ها و درمان آفتاب‌سوختگی دارد. نیاز روزانه آن در مردان ۱۵ واحد و در زنان ۱۲ واحد است. منابع غذایی مهم که ویتامین ای دارند، عبارت‌اند از: دانه‌های روغنی، جوانه گندم، آجیل، غلات سبوس‌دار و سبزی‌های برگی شکل سبزرنگ.
4. بتاکاروتن: پیش‌ساز ویتامین آ است و در بدن تبدیل به ویتامین آ می‌شود. بررسی بیش از ۶۰۰ کاروتنوئید مختلف نشان داده‌است که بتاکاروتن (یکی از کاروتنوئیدهای مهم) سبزی‌ها و میوه‌های سبز، زرد و نارنجی را از تخریب ناشی از نور خورشید حفظ می‌کند؛ بنابراین تصور می‌شود چنین اثری را نیز در بدن داشته باشد. مقدار معینی برای دریافت آن وجود ندارد. هویج، کدو تنبل، انواع کلم بروکلی، سیب‌زمینی شیرین، اسفناج، گوجه‌فرنگی، طالبی، هلو و زردآلو منابع غنی بتاکاروتن هستند. توجه شود که ویتامین آ، نقش آنتی اکسیدانی ندارد و دریافت مقادیر بالای آن برای بدن مسمومیت زا و خطرناک است.
5. سلنیم: این ماده معدنی مانع تخریب سلول‌های بدن توسط مواد اکسیژن دار می‌شود؛ بنابراین از بروز سرطان جلوگیری می‌کند. بهتر است سلنیم لازم از طریق مواد غذایی دریافت شود. زیرا دریافت مقادیر بالای سلنیم از طریق مکمل‌ها برای بدن، سمی و خطرناک است. بهترین منابع غذایی شامل: ماهی، گوشت قرمز، غلات، حبوبات، تخم‌مرغ، مرغ و سیر است. سبزی‌هایی که در خاک‌های غنی از سلنیم، رشد می‌کنند، نیز منبع خوبی از سلنیم هستند.

سلامتی

اگر چه سیستم‌های آنزیمی گوناگونی برای خنثی کردن رادیکال‌های آزاد در بدن وجود دارد، اما آنتی‌اکسیدان‌های اصلی عبارت‌اند از: ویتامین ای، ویتامین ث و بتاکاروتن. سلنیم نیز بعنوان یک ماده معدنی نقش آنتی‌اکسیدانی مهمی دارد. بدن قادر به تولید این ویتامین‌ها و ماده معدنی نیست، بنابراین بایستی از طریق غذا آنها را دریافت کرد. اکسیدکننده‌ها به اشکال گوناگونی وجود دارند که معروف‌ترین و خطرناک‌ترین آن‌ها رادیکال‌های آزاد هستند.

فعالیت برخی از رادیکال‌های آزاد در بدن منجر به ایجاد انواع دژنراسیون، سرطان، دیابت، نارسایی قلب، آسیب‌های مغزی، مشکلات عضلانی، پیری زودرس، آسیب‌های چشمی و در کل ضعف دستگاه ایمنی بدن می‌شود. آنتی‌اکسیدان‌ها به عنوان اصلی‌ترین راه مبارزه با رادیکال‌های آزاد و بازسازی سلول‌های تخریب شده شناخته می‌شوند. چرا که موجب افزایش کارایی دستگاه ایمنی بدن در مقابل انواع بیماری‌ها می‌گردند.[] آنتی اکسیدان‌ها خطر توسعه بیماری آلزایمر را کاهش می‌دهند.

استرس اکسیداتیو همان پیروزی رادیکال‌های آزاد بر دفاع آنتی‌اکسیدانی بدن است. دستگاه برق‌کافت و استیک آلکالاین نیز با تولید آب یون‌زدوده می‌تواند باعث بالا رفتن دفاع آنتی‌اکسیدانی بدن شود و از بروز بیماری‌های مرتبط با استرس اکسیداتیو جلوگیری کند. مطالعات نشان می‌دهند که آب آشامیدنی قلیایی تأثیرات سلامت بخش ویژه‌ای از قبیل پیشگیری از سرطان دارد.

آزمایش بر روی موش

فواید مصرف ویتامین ث و بسیاری از مکمل‌های غذایی دیگر از پشتیبانی علمی بهره‌مند نیستند. برای نمونه، در دههٔ ۱۹۷۰ و اوایل دهه ۱۹۸۰ آنتی‌اکسیدان‌های مکمل مختلف از طریق غذا یا تزریق مستقیم در جریان خون به بدن موش‌های آزمایشگاهی وارد شدند. حتی ژنتیک گروهی از موش‌ها اصلاح شد تا رمز ژنتیکی برای آنتی‌اکسیدان‌های خاص، نسبت به موش‌های آزمایشگاهی اصلاح نشده فعال‌تر باشد. اما نتیجه همه روش‌های بکار گرفته مشابه بودند: زیاد بودن آنتی‌اکسیدان‌ها نه آسیب‌های سال‌خوردگی را تسکین می‌داد و نه از هجوم بیماری پیش‌گیری می‌کرد. هرگز واقعاً ثابت نشد که آنتی‌اکسیدان‌ها طول عمر را افزایش می‌دهند، یا باعث بهبود عمر آدمی می‌شوند.

آزمایش بر روی انسان

از دهه ۱۹۷۰ تا کنون آزمایش‌های بسیاری در تلاش بودند که کشف کنند چه میزان مکمل آنتی‌اکسیدان برای سلامتی انسان لازم است. اما نتایج به هیچ وجه امیدبخش نبودند. تحقیقات در مورد تأثیر بتاکاروتن بر سیگار و سرطان ریه، یائسگی و سرطان پستان هیچ نکته مثبتی نشان نداده‌اند. تنها در ۷ مطالعه، استفاده از مکمل‌ها باعث کاهش خطر بیماری قلبی-عروقی و سرطان لوزالمعده شده ^.

^{برای معرفی فواید آنتی اکسیدان ها باید ابتدا به تعریف آن بپردازیم، آنتی اکسیدان به هر ماده‌ای گفته می‌شود که بتواند فرآیند اکسیداسیون را مهار کند، مخصوصا موادی که برای جلوگیری از خراب شدن مواد غذایی ذخیره شده یا حذف عوامل بالقوه‌ی اکسیداسیون در بدن یک موجود زنده استفاده می‌شوند.}

^{آنتی اکسیدان ها شامل مواد غذایی مختلفی هستند که حتما قبلا نام آنها را شنیده‌اید، مثلا کارتنوئیدها (carotenoids) مانند بتاکاروتن (beta-carotene)، لیکوپن (lycopene) و ویتامین C، این مواد نمونه‌ای از آنتی اکسیدان‌هایی هستند که فرآیند اکسیداسیون یا واکنش سلولی در برابر اکسیژن، پراکسید یا رادیکال‌های آزاد را مهار می‌کنند.}

^{تحقیقات نشان می‌دهند که برای سلامتی و طول عمر، فواید مصرف برخی از آنتی اکسیدان های خوراکی مانند سبزیجات، چای‌ها و مکمل‌ها به شرح زیر است:}

• ^{کند شدن روند پیری در پوست، نسوج بدن، مفاصل، چشم‌ها، ‌قلب و مغز؛}
• داشتن پوستی سالم‌تر، جوان‌تر و درخشان‌تر^؛
• ^{کاهش ریسک ابتلا به سرطان؛}
• ^افزایش سم‌زدایی در بدن؛
• افزایش طول عمر^؛
• جلوگیری از بیماری‌های قلبی و سکته^؛
• ^{کاهش مشکلات شناختی مانند زوال عقل؛}
• ^{کاهش ریسک مشکلات چشمی مانند آب‌مروارید و بیماری ماکولا (macular degeneration) که موجب از بین رفتن شبکیه‌ی چشم می‌شود؛}
• ^{همچنین آنتی اکسیدان ها برای جلوگیری از اکسیداسیون و فساد مواد غذایی به آنها افزوده می‌شوند.}